Alparnir...í annað sinn - 30. des

Vá...ég er ennþá að reyna að ná upp að skrifa um allt sem við erum búin að vera að bralla.....   En svo ég haldi nú áfram þar sem frá var horfið...

Eftir skemmtilega ferð til Florence og Pisa var ákveðið að rífa sig upp eldsnemma þrátt fyrir að fara seint að sofa...og halda uppí Alpana...aftur fyrir okkur Malla og stelpurnar.

Við erum að sjálfsögðu búin að breyta um staðsetningu þannig að við fórum í vestur-alpana núna ef má orða það svo....hehehe.

Við keyrðum sem leið lá uppí hérað sem heitir Lombardy og keyrðum upp nálægt Garda vatni, sáum nú samt ekkert í vatnið þar sem við keyrðum milli hárra fjalla ofaní dal botnum. 

Á leiðinni í gegnum Verona og nágrenni duttum við inní þoku/frost-poll þar sem allt var frosið !  Það var eins og búið væri að frosthúða öll tré og gróður, mistrið lá yfir vötnum og þokuslæðingurinn fléttaðist við skrýtna birtuna....þetta var bara eitt af því fallegra sem við höfum séð.

Við vissum nú eiginlega ekkert hvert við vorum að fara nema að við vildum bara finna Alpana.  Þannig að þegar við vorum komin í bæ sem heitir Bolzano var tekin ákvörðun um að stilla "Frú Sigríði" (GPS) á Cortina....skíðaþorpið sem við heimsóttum í fyrstu ferðinni okkar í alpana.  Við þurftum að vísu að hand-stýra henni þar sem hún vildi endilega að við færum þægilega - hraðbrautar leið....en við vildum fara hrikalega, hættulega og einstakalega fallega leið !

Þannig að við hófum klifrið upp brattar brekkurnar, í gegnum fullt af litlum skíðaþorpum, þar sem vegirnir lágu undir hvorn annan og útsýnið var meiriháttar.  Skondið að sjá að allar götur og byggingar voru merktar bæði á Ítölsku og Þýsku, enda vorum við komin mjög nálægt landamærum Ítalíu og Austurríkis.

Fyrsta skarðið sem við komum uppí var 1875 metrar (Passo Campolongo)...þá var nú snjó farið að þyngja aðeins en nokkuð auðir vegir.   Ég held nú að þarna hafi foreldrum mínum og tengdaforeldrum verið farið að finnast þetta bara fínt !!   En við vorum komin af stað og því ekkert hægt að gera nema halda áfram og vona að við kæmust alla leið.........

Áfram héldum við í gegnum alla litlu sætu bæina....og þrátt fyrir hræðsluna (í mömmunum...ekki mér) þá held ég að þær ætli að láta sig hafa það og stofna verslun þarna.  Þær sáu alveg markað fyrir allar íslensku ullarvörurnar, lopapeysurnar, hangikjötið, skonsurnar, harðfiskinn og ég veit ekki hvað og hvað...jú alvöru jólasveinaskíði...þ.e. tunnustafi (ég er greinilega ekki nógu gömul til að muna eftir svoleiðis  ).

Og upp fórum við, í svarta myrkri...........og í gegnum annað skarð, þegar þangað var komið uðrum við að stoppa og taka mynd....en þá held ég að tengdamóðir og faðir hafi verið við það að falla í yfirlið...enda komin í 2105 metra hæð (held nú samt að yfirliðið hafi ekki verið af súrefnisskorti)....en með því að hugsa um Íslenska markaðinn sem á að setja upp, tókst að dreifa huganum og komast í gegnum þetta, enda þarf að venjast þessum aðstæðum !!    Bílstjórinn (Viðar) var líka svo traustur og þaulvanur svona aðstæðum....mörgum sinnum séð það svartara á vestfirzku vegunum.

Þrátt fyrir háskalegar aðstæður verður að segjast að útsýnið var stórkostlegt og ekki síðra eftir að fór að dimma.  Allir litu bæirnir litu út fyrir að vera litlar jólaseríur sem hafði verið kastað hingað og þangað um fjöllin.........  

Loksins "lentum" við í Cortina og þar höfðum við planað að borða kvöldverð.  Við vorum þarna á ferðinni 2 vikum áður og þá var bara passlega mikið af fólki á ferðinni, en núna var bærinn gjörsamlega troðfullur af fólki !!!!  Við reyndum að fá sæti á nokkrum veitingastöðum en þar var alstaðar fullt, biðröð eða 2-3 tíma bið eftir borði.

Þannig að úr varð að við ákváðum að keyra í næstu bæi og athuga með borð.......  Jahérna, þetta er greinilega vinsæll ferðamannastaður um áramótin því marga bæi í burtu var alstaðar fullbókað (hmm...bara eins og forðum daga í Betlehem.....) og við enduðum á litlum, notalegum stað þar sem við loksins fengum steik, pizzur og spaghetti bolognese (fyrir Eyrúnu).

Það voru þreyttir ferðalangar sem komust til Bologna um 1 eftir miðnætti, eftir meiriháttar glæfraför um alpana.

Ég verð bara að segja að Alparnir eru minn uppáhaldsstaður þessa dagana.  Ég sem hef engan áhuga á kulda og snjó !  Og hef verið þess fullviss að í skíða-vetrarfrí færi ég ekki...þyrfti nú ekki á svoleiðis að halda, búandi á Íslandi !!!!   En ég held bara að ég fari að rifja upp gömlu taktana á skíðum (hva...bara um 20 ár síðan ég renndi mér síðast á skíðum...en var nú nokkuð góð)...við erum ákveðin í að koma aftur í alpana, bæði að sumar og vetrar tíma, bara flottasti staðurinn, sérstaklega hrifumst við af bæ sem heitir Badia.  Eyrún er sú eina sem hefur rent sér í Ölpunum....að vísu bara á poka í einni lítilli brekku við kakó-bar sem við stoppuðum við. 

 

 

 

 

 

Buona Sera (eigiði gott kvöld),

Halldóra (Heidi alparós)....