Nú er að leita réttar síns

Ég er ákveðin í þvi að ég ætla að kanna hver réttur minn er, það er ekkert eðlilegt við að fá gerfilið sem þarf að taka 4 árum seinna.  Svona liðir eiga að endast í 10-15 ár og þessi átti nú að vera sérstaklega sterkur þar sem hann var jú þessi fína titanium blanda sem ekkert átti að geta grandað.

Og þetta er ekki bara að skerða lífsgæðin mín núna heldur um ókomna tíð.  Það er ekkert endalaust hægt að skipta um lið og þeir endast alltaf styttra eftir því sem er búið að setja oftar. 

Fyrst og fremst ætla ég að skoða hvaða ábyrgð framleiðandinn hefur.  Það er mikið af málaferlum í gangi um allan heim út af málmliðum sem voru gallaðir og framleiðendur eru skaðabótaskyldir.  Ég hafði samband við lögfræðing sem sá um mín mál eftir bílslysið en því miður hefur hann ekki rétt til þess að sækja mál í USA.  En hann var hins vegar mjög heitur yfir því hvernig er búið að standa að þessu öllu saman og vill skoða hvort að farið hafi verið eftir öllum verkferlum þegar kemur að þessum gölluðu liðum.

Ég er búin að lesa margar skýrslur og rannsóknir, þar á meðal bréf frá framleiðendum þessara liða til skurðlækna um hvernig eigi að hátta eftirfylgni sjúklinga og hvað eigi að gera ef einhver einkenni séu til staðar.  Í fyrsta lagi á að hafa sambandi við alla sjúklinga og athuga hvort einhver einkenni séu til staðar. Ég hef ekki heyrt í neinum síðan liðurinn var settur í...

Ég vildi fá að vita hvaða ferli er í gangi hér þannig að ég hringdi í landlækni, þar var mér bent á að hafa samband við lyfjastofnun þar sem þeir eru innflytjendur.  Talaði þar við frábæran mann sem var mjög hjálplegur, sagði að þetta ferli ætti að vera sent beint frá framleiðanda til skurðlækna.  Hann benti mér líka á bráðabirgðaskýrslu á úttekt Evrópusambandsins á þessum liðum og fleira sniðugt.  Í þessari skýrslu kemur einmitt skýrt fram hvað á að gera ef fólk er með hækkuð gildi á krómi og kóbalti.  Ekkert af þessu hefur átt sér stað í mínu tilfelli.

Merkilegt hvernig hlutirnir gerast svo stundum...  

Þegar ég var að fylgjast með Reykjavíkurmarþoninu í ágúst síðastliðinn pikkaði maður í mig til að biðja mig að þýða það sem var verið að tilkynna í hátalarakerfinu.  Þarna kom sér mjög vel að vera svona illa haldin af "fólks-forvitni" eins og ég er...er með endalausan áhuga á að kynnast nýju fólki.  Eftir að hafa þýtt fyrir hann vildi ég að sjálfsögðu vita hvaðan hann væri og hvað hann væri að gera hér og svona.  Til að gera langa sögu stutta...þá vildi hann vita hvort ég hefði verið að hlaupa og afhverju ekki...þannig að þá var mjöðmin komin inní umræðuna.  Í ljós kom að hann er fasteignalögfræðingur í Florida og vildi endilega aðstoða mig að komast í samband við lögfræðing sem gæti aðstoða mig við að athuga hvort ég eigi eitthvað á hendur framleiðanda mjaðmaliðsins.  Þannig að við erum komin með lögfræðing í USA sem sérhæfir sig í svona medical claim, sá maður var prófessor við skólann sem "nýji vinur minn" lærði við. Heppin ég... hehehe

En svo er bara að fá allar nauðsynlegar upplýsingar...nú þarf að komast í sjúkraskrána mína og finna út serial númarið á liðinum (spurning hvort ég þurfi að ráða handrukkara í það, hef heyrt að það sé ekkert grín á nálgast sína eigin sjúkraskrá).  Þegar ég var í innskriftinni ræddum við bæði við hjúkrunarfræðing og deildarlæknirinn um að það þyrfti að skoða og meta liðinn.  Deildarlæknirinn sagði að ég ætti þennan lið og því ætti ekkert að vera því til fyrirstöðu að ég fengi hann bara.  Þannig að við settum það á blaðið.  

Þegar aðgerðinni lauk og var verið að færa mig yfir í rúmið spurði ég lækninn hvort að hann myndi meta liðinn eða hvernig þetta væri...þá galaði hann yfir skuðrstofuna "hvar er liðurinn"...  Rosa vel passað uppá þetta greinilega....

Í innskirftinni báðum við líka um að fá ljósmyndara á skurðstofuna (sjúkrahúsið er með fagljósmyndara sem er kallaður til þegar þarf) til að mynda ef eitthvað væri athugavert.  Það sem við vildum láta mynda eru vöðvarnir, en þegar vöðvarnir verða fyrir metlosis (málmeitrun) er eins og það sé búið að steikja þá... Þannig að við vildum hafa myndir af ástandinu til þess að hafa eitthvað í höndunum ef um það væri að ræða.  Sérstaklega þar sem ég hafði séð mikla rýrnun síðasta árið á þessu svæði.

Svarið sem við fengum frá lækninum "það kemur enginn inná skurðstofuna - PUNKTUR" !

Þannig að við höfum ekkert rosalega mikið í höndunum nema orð læknisins - sem btw finnst þetta allt hin mesta vitleysa og svo höfum við niðurstöður úr blóðprufum - sem heimilislæknirinn sendi mig í.  Nú er ég bara að bíða eftir niðurstöðum úr blóðprufunum sem ég fór svo í vikuna fyrir aðgerð.  Mun svo fara aftur líklega svona 3 mánuðum eftir aðgerð. 

Þetta er sem sagt stemmingin sem við erum í núna meðan ég er að ná mér...nánari fréttir af þessu eftir því sem líður á.